Opis

Mapa przedstawia rozmieszczenie ludności polskiej w województwie pomorskim według spisu powszechnego z roku 1921, czyli pierwszego spisu ludności przeprowadzonego w Polsce po odzyskaniu niepodległości. Ówczesne województwo pomorskie rozciągało się od wybrzeża Bałtyku po Toruń, nie obejmując m.in. obszaru Wolnego Miasta Gdańska. Na mapie przedstawiono procentowy udział ludności polskiej w poszczególnych miastach i gminach w czterech przedziałach: 0-25%; 25-50%; 50-75%; 75-100%, w tym wartości obrazujące ponad 50% dominację Polaków zaznaczono kolorem czerwonym. Nie uwzględniono innych narodowości, jednak z uwagi na ówczesną specyfikę narodowościową województwa pomorskiego, w regionach, gdzie Polacy nie byli grupą dominującą, przeważała ludność niemiecka. Mapa jednoznacznie pokazuje, że na zdecydowanej większości przyznanych po I wojnie światowej Polsce obszarach Pomorza, najliczniejszą narodowością byli Polacy, zarówno w miastach, jak i na terenach wiejskich. Społeczność mniejszościową stanowili tylko w niektórych gminach okolic Chojnic i Sępólna Krajeńskiego, pomiędzy Wąbrzeźnem, Chełmnem a Grudziądzem, w południowej części Kaszub oraz w dolinie Wisły pomiędzy Toruniem a Bydgoszczą.