Opis

Mapa przedstawia rozmieszczenie głównych narodów zamieszkujących w latach 20. XX wieku Europę Środkową (m.in. Niemców, Polaków, Czechów, Słowaków, Węgrów, Ukraińców, Białorusinów, Litwinów) na tle nowego podziału politycznego tego regionu. Głównym zadaniem mapy jest pokazanie narodu niemieckiego jako zdecydowanie najliczniejszego, dominującego i zamieszkującego największy obszar tej części Europy, dużo rozleglejszy, niż przyznane Niemcom terytorium w trakcie konferencji pokojowej w Paryżu. W tym celu autor potraktował niemieckojęzycznych Austriaków i Szwajcarów jako Niemców, co jest ewidentną manipulacją. Ponadto w przesadny sposób (sugerujący, że na tych obszarach Niemcy stanowią jedyną lub zdecydowanie dominującą narodowość) zaznaczono zasięg ludności niemieckiej na wschód od nowo ustalonych granic państwowych, zwłaszcza na pograniczu czesko-niemieckim i polsko-niemieckim oraz bardzo liczne i często rozległe "wyspy" osadnictwa niemieckiego rozsiane na terytorium Polski, Czechosłowacji, Węgier i Rumunii. Jednocześnie nie zaznaczono żadnych nie niemieckich narodowości na obszarze Niemiec i Austrii.