Opis

Niemiecka mapa ze zbiorów czeskich. Wbrew tytułowi nie obejmuje tylko Sudetów na pograniczu Niemiec i Czech, a cały obszar Czechy (wraz z Morawami i Śląskiem Cieszyńskim) oraz szeroko pojęte pogranicze czesko-niemieckie oraz czesko-austriackie. Według danych ostatniego przed I wojną światową, austriackiego spisu powszechnego z 1910 roku, w którym na podstawie odpowiedzi na pytanie o język ojczysty ustalano strukturę narodowościową, przedstawiono ówczesne zróżnicowanie językowo-narodowościowe mieszkańców Czech wraz z szeroko pojętym pograniczem czesko-niemieckim i czesko-austriackim. W podziale na powiaty wyróżniono jedynie trzy grupy językowe - niemiecką (kolor czerwony), wspólnie czeską i słowacka (kolor niebieski) oraz polską (szraf niebieski). Nie różnicowano procentowego udziału danej narodowości na poszczególnych obszarach. Na mapie dominuje ludność niemiecka, zamieszkująca w szerokiej strefie czeskich pograniczy, zwłaszcza w Sudetach, na Śląsku, w północnych Morawach, Rudawach, Szumawie oraz wzdłuż granicy z Austrią. Czesi koncentrowali się głównie w centralnych regionach Czech i środkowych Morawach, natomiast ludność polska została zaznaczona na obszarze Śląska Cieszyńskiego, oraz w południowej części Opolszczyzny i Górnego Śląska. Na tym tle narodowościowo-językowym zaznaczono ciągłą niebieską linią granicę roszczeń terytorialnych Czechosłowacji, daleko wykraczających poza "czeski obszar etniczny" i włączających rozległe obszary z dominacją ludności niemieckiej.