Opis

Mapa przedstawia strukturę wyznaniową ludności Królestwa Polskiego według rosyjskiego spisu powszechnego z 1897 roku, którego wyniki opublikowano dopiero w 1905 r. Według zamieszczonej legendy, kolorem czerwonym zaznaczono gminy z ponad 90% dominacją ludności katolickiej, trzema rodzajami czerwonego szrafu, gminy z przewagą ludności katolickiej, ale z ponad 10% mniejszością żydowską, protestancką lub prawosławną. Z kolei kolorem białym oznaczono gminy i miasta z ponad 50% większością ludności żydowskiej, kolorem zielonym z ponad 50% większością protestantów, a zielonym szrafem z ponad 50% większością prawosławną. Wyraźnie widać, że na obszarze Królestwa Polskiego na przełomie XIX i XX wieku, zdecydowanie dominowała ludność katolicka. Żydzi stanowili większość głównie w małych miastach i miasteczkach, prawosławni we wschodniej części Lubelszczyzny, a protestanci tylko w kilku gminach w okolicach Łodzi. Zdecydowana większość wyznawców katolicyzmu na tym obszarze była wówczas narodowości polskiej, co dowodzi liczebnej dominacji Polaków w Królestwie Polskim, ale trzeba pamiętać, że wyznawcami katolicyzmu byli wówczas także m.in. Litwini. Z kolei wśród ludności polskiej byli również wyznawcy protestantyzmu, wśród których dominowali jednak Niemcy i Czesi. Wyznawcy prawosławia na Lubelszczyźnie byli w zdecydowanej większości narodowości ukraińskiej.