Opis

Na mapie przedstawiono granice tzw. Królestwa Polskiego proklamowanego 5 listopada 1916 roku przez władze niemieckie i austriackie na zajętej przez nich w trakcie I wojny światowej części ziem zaboru rosyjskiego. Zaznaczono także "strefę okupacyjną" austriacką (pionowy szraf) oraz niemiecką (poziomy szraf).

Dodatkowe informacje

Mapa przechowywana w kolekcji dokumentów przywiezionych z Paryża przez Władysława Zamoyskiego po zakończeniu działalności Komitetu Narodowego Polskiego.
Zob. też http://graniceniepodleglej.edu.pl/?page_id=439 ; http://graniceniepodleglej.edu.pl/?page_id=307

Konsekwencje aktu 5 listopada
Dla środowisk politycznych orientujących się na państwa centralne swego rodzaju przełomem okazał się dwucesarski akt 5 listopada, ogłoszony jednocześnie w Warszawie i Lublinie, a proklamujący powołanie do życia na ziemiach wydartych Rosji polskiego państwa. Było to zwieńczenie pierwszej, wewnętrznej, licytacyjnej fazy, a zarazem przeniesienie licytacyjnych poczynań na grunt międzynarodowy. Wprawdzie była to w gruncie rzeczy deklaracja intencji, ale przekreślała ona międzyzaborczą solidarność w kwestii polskiej, a ponadto umożliwiła podjęcie przez kolejne organa emancypacyjne (Tymczasową Radę Stanu, Komisję Przejściową Tymczasowej Rady Stanu, Radę Regencyjną i jej rządy) realnych prac nad wznoszeniem zrębów własnej państwowości.
Listopadowy akt pozostawiał w zawieszeniu kwestię granic przyszłego organizmu państwowego. Za oczywiste uznawano, że poza nim pozostaną i ziemie zaboru pruskiego, i Galicja, przy czym niezwykle realnie rysowała się groźba terytorialnych korekt na rzecz Prus (pas graniczny). Niewiadomą pozostawał ponadto zasięg Królestwa Polskiego na wschodzie, co łączyło się choćby z przyszłością ziem litewskich. Generalnie kwestie te pozostawały otwarte, zależne również od dalszego przebiegu wojny.
Poza krótkim okresem euforii, główne siły polityczne również po listopadowym akcie pozostały na zajmowanych uprzednio pozycjach. Międzypartyjne Koło Polityczne oczekiwało na instrukcje z zachodu, krakowscy konserwatyści nie tracili nadziei na restytucję austro-polskiej koncepcji, usatysfakcjonowani zaś byli nieliczni i pozbawieni wpływu germanofile. Obóz niepodległościowy odjął natomiast próbę utworzenia armii w porozumieniu z Niemcami, konsekwentnie głosząc hasło „rządu i wojska” [więcej: B. Konopska, M. Barwiński i in., Kształtowanie granic niepodległej Polski w świetle dokumentów kartograficznych, PTH, Warszawa 2023, s. 101-102; https://polona.pl/preview/f934b1e7-73ff-4f40-b7db-868a3bc1c4d4 ].