Opis

Na mapie przedstawiono rozmieszczenie i liczebność ludności niemieckiej w zachodniej Polsce według oficjalnego spisu powszechnego z 1910 lub 1905 r., statystyki zawodów i innych urzędowych publikacji. Pomimo zawartego w tytule określenia „zachodnia Polska”, mapa obejmuje większy obszar niż ten, który znalazł się w granicach Polski w konsekwencji decyzji konferencji paryskiej. Jest to wyraźnie widoczne zarówno na Mazurach, Pomorzu Gdańskim, Wielkopolsce, jak i Górnym Śląsku oraz Opolszczyźnie. Autor mapy, dzieli Niemców zamieszkujących na tym obszarze na ludność bezpośrednio zależną od rządu (urzędnicy, wojskowi, osadnicy zamieszkujący mieszkania publiczne), zaznaczając ich kolorem czerwonym oraz kolonistów osiedlonych przez rząd pruski od 1886 r., tylko częściowo zależnych od rządu lub całkowicie niezależnych od polityków (kolor niebieski). Według autora mapy, ludność niemiecka bezpośrednio uzależniona od własnego rządu, zdecydowanie dominuje na tym obszarze, zwłaszcza na Górnym Śląsku, Opolszczyźnie, Mazurach i Pomorzy Gdańskim. Natomiast w Wielkopolsce, Kujawach, Powiślu oraz na Kaszubach, zamieszkuje zarówno ludność zależna od rządu (zwłaszcza w miastach), jak i koloniści niezależni od polityków (szczególnie na terenach wiejskich).